شیطنتهای گل پسرم

سلام گل همیشه بهار ....حال واحوال شما ...زندگی من چطور هستش.........

نفسم ...کورش جونم ....خدارو شکر بدنت خیلی بهتر شده وبعد از 3 هفته داری خوب میشی .

یکشنبه رفتیم دکتر خودت گفت مشکلی نداری وبرات واکسن انفولانزا زد که شما چه صدایی راه انداختی بعد اقای دکتر بهت جایزه داد وسریع گریه هات تموم شد .

حالا نوبت شیطنتهای شما شد ....میتونم به جرات بگم هر روز شیطون تر از روز قبل میشی قبلا خیلی بهتر بودی دیگه نمیشه یک لحظه از جلو چشمام دوربشی اونوقت مطمئن هستم داری یک کاری انجام میدی حالا چند تا کارهات بگم تا اونجایی که یادم هستسش

عاشق تردمیل هستی که مثل بابا محمد روش بدوبدو کنی قبلا زیاد بهش توجه نمیکردی حالا چند وقت تا بابا محمدمیره شروع کن میگی منم میخوام برم بعد خودت تنهایی میری روشن میکنی وکلیدش میزنی وشروع میکنی به راه رفتن بیشتر از 2 دقیقه نمیتونی بری بعد بدون اینکه صدا بزنی دستگاه خاموش میکنی میری دنبال بازیت

عاشق لوازم ارایش من هستی وقتی میبینی من تو اشپزخونه هستم یا تلفن صحبت میکنم سریع با سرعت نور میری جلو میز ارایشم وتمام مداد ورزلب به صورتت میزنی ریمل و رزگونه میزنی جالب که دقیقا میدونی هر کدوم مال کجا هستش جالب تر این که من هنوز به دستت لاک نزدم ولی چند روز پیش تا اومدم ببینم چیکار میکنی دیدم لاک باز کردی وداری به انگشتای نازت میزدی بهت میگم کورش این چه کاری میگی لاک میزنم خوشمل بشم برم د .د.ه

با بابا محمد خونه درست کردی وپر از وسایل بازی کردی ولی زیاد داخلش نمیری فقط هر چی وسایل خونه گم میشه باید توی خونه تو پیدا کرد اوایل همه خونه رو میگشتم تا پیدا کنم حالا دیگه راحت مستقیم میرم توی خونه شما برمیدارم

وای چه پرزه ای هستش بیرون رفتن ما وقتی میخواهیم بریم بیرون حالا همه کاری میخوای بکنی هر چی میگم کورش جون بیا بریم دیر شد میگی صبر کن اومدم حالا تلویزیون می بینی بعد کتاب میخونی دیگه با خواهش وقهر راضی میشی بیای بیرون حالا برگشتن نمیخوای بیای تو خونه 

بفرماید شام